Alles over zelfklevende etiketten

Zelfklevende etiketten zijn een klein stukje papier wat op een groter object of groter stuk papier moet worden vastgemaakt. Dit gebeurt met behulp van een klein laagje lijm wat op de achterkant van het etiket zit. Het meest bekende van alle zelfklevende etiketten is de postzegel.

Dit zelfklevende etiket werd voor het eerst gemaakt en gebruikt rond 1850. Tot dan toe werden zelfklevende etiketten met de hand gemaakt. Dit was totdat de Amerikaanse R. Stanton Avery een machine uitvond die de plakkende labels op grote schaal kon produceren. Dit artikel beschrijft de verschillende soorten zelfklevende labels en het gebruik ervan.  

De verschillende soorten zelfklevende etiketten

Het element waardoor de etiketten zelf blijven kleven is de lijm. Om deze lijm te activeren is druk nodig. Deze druk start het proces van het hechten van het label op het oppervlak waarop het etiket wordt aangebracht.

Het is belangrijk om de juiste lijm te kiezen om ervoor te zorgen dat de labels zelfklevende etiketten worden en blijven plakken tijdens het aanbrengen en blijft zitten tijdens de levensduur van het product. De verschillende soorten lijm op zelfklevende etiketten zijn: op rubber gebaseerde hot-melt-lijm, lijm gemaakt van acryl en verwijderbare lijm.  

Het gebruik van zelfklevende etiketten

Zelfklevende etiketten worden voor veel dingen gebruikt. Ze dienen vaak als informatief element op een ander product. Denk hierbij aan een waarschuwing voor het gebruik van een product, een omschrijving hoe je het product zou moeten gebruiken, een beschrijving van de inhoud van een product, reclame voor een bedrijf of product, of ter identificering van een geadresseerde. Als laatste kennen we natuurlijk ook de zelfklevende etiketten op de schoolboeken of schriften, om aan te geven welk boek er verstopt zit onder het kaftpapier en welk vak er in het schrift beschreven staat.